ငါ လြမ္းျပပါ့မယ္ ခ်စ္သူရယ္

အသံေတာင္မၾကားခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ နႈတ္ခမ္းပါးေလးေရ...
အဆင္ေျပရဲ႕လား...
အလြမ္းေတြလ်ွာနဲ႔လ်ွက္လို႔
လံုးပါးပါးလာတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြ....
နင္မ်က္နွာလႊဲထားတဲ့ဘက္မွာ
ခေရပန္းေတြလိုေႂကြတယ္။

တိတ္တိတ္ေလးပါပဲ။
ရဲရင့္ျခင္းကို မ်ွေဝသံုးဖို႔
အိပ္မတ္တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ခ်ိဳခဲ့ဘူးတယ္။
အခုနားလည္တာက
ခ်ဳိခဲ့တဲ့တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အိပ္မက္ေတြလို႔
လက္ေတြ႕ႀကီးကို အိပ္မက္တယ္။

ခ်စ္သူေရ...အလင္းျဖဴျဖဴေတာင္ပံကိုျဖန္႔
ေကာင္းကင္အျပည့္ကို ပ်ံစမ္းပါ။
ရင္ဘတ္အကန္းနဲ႔လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ခရမ္းျပာကြက္လပ္ကိုထားခဲ့....
ကြက္လပ္ျဖစ္ေနတဲ့ရင္ဘတ္မွာ
နင္ကခရမ္းျပာအလင္း......
အလင္းေတြထက္လင္းတဲ့
ျပာလဲ့လဲ့အၿပံဳးေတြ.....
တစ္ကယ္ဆို
ခြဲခြာခ်ိန္ဟာ အိပ္မက္ေတြထက္ၾကာသင့္တယ္.။

အိပ္မက္ေတြထက္ၾကာသင့္တယ္...
နင္.......
ေကာင္းကင္အျပည့္ ကိုပ်ံစမ္းပါ...
အိပ္မက္ေတြထက္ၾကာတဲ့အထိ
ငါ့ လြမ္းျပပါ့မယ္...။