နင့္ရင္ခြင္ရဲ႕ ေအးစက္စက္စကား
ငါ့နားမွာ ခပ္ခါးခါး ၾကားလုိက္တဲ့ေန႕
ေကာင္းကင္လိုမုိး မ်က္နက္ဝန္းကုိ စုိးမုိးခဲ့ …..
ငုိသလုိ ရယ္မလုိ ငါဟာ
နင့္ေနာက္ေက်ာ ကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ဖူးလို႕
ဒါပာာငါ့ဘဝ ရဲ႕ ပထမဆုံး ကိ်န္ဆုိဖူးျခင္းပါပဲ
ေလေျပေရ .........
ေကာင္းကင္ၾကီး အေရခြံလဲတဲ့ေန႕ဟာ
ငါ့အတြက္ နင့္ကို ဘုရားေပးတဲ့ ေန႕လုိ႕
ငါမွတ္သားထားခဲ့ျပီး………..
ၾကယ္စင္ေတြ ဆီကုန္တဲ့ ညကေတာ့
ငါ့ကုိ အထီးက်န္ျခင္း ျဖစ္ေစဖုိ႕
နင္ဖန္ဆင္းခဲ့ေလရဲ႕……
ၾကယ္စင္ ရယ္……. နင္ေနနုိင္လုိက္တာကြယ္ ……
တဒၤဂ အလင္းေပး …
ခုိလႈံဖုိ႕ေျပးလာမွ ……နင္ေၾကြရက္တယ္ …….
ငါ့ျပကၡဒိန္ ထက္က နံပါတ္ေတြေလ
နင္နဲ႕စေတြ႕တုန္းကလုိ ေတြေဝ ေနပုံမ်ား
ဒီေန႕ထိ မုိးရာသီ ၂၀ ရက္ ျဖစ္ …….
ငါ့ ခ်စ္ျခင္းဟာ အခ်ိဳးခ်ျခင္းရဲ႕ လမ္းတစ္ဘက္မွာ ပဲလက္ျပခဲ့ရတယ္….
( အျဖဴေရာင္ဒဏ္ရာ ထိရွျပီဆုိရင္ )
အသည္းကြဲျခင္းဟာ …..
ဂီတ နဲ႕ ကဗ်ာ မ်က္ႏွာေတြထက္မွာ ညႈိးငယ္ခုန္ေပါက္တတ္ၾကတယ္…
မေန႕ကေသသြားတဲ့ ယုန္ေလးရဲ႕ရင္ဘတ္ဟာ ေအးစက္ေနသလို
နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းကုိ ေအးစက္ေစတယ္ ……
ငါတုိ႕ သိပ္မ်ားမ်ား မဆုေတာင္းခဲ့ၾကရုံနဲ႕ေတာ့
ငါတုိ႕လမ္းခြဲမႈဟာ အနုပညာ တစ္ခု ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ ….
ဆုိခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္းေတြလိုသာ ….
စိတ္ရွိတုိင္း ကဗ်ာေရးလုိက္ရရင္ ..( ေရးျပခြင့္ရွိေသးရင္ )
နင့္ရဲ႕ လက္ဟာ ငါ့ကုိ ကမ္းဖုိ႕မွလြဲ တစ္ျခား မရွိသလုိပါပဲ ……
အခ်စ္နဲ႕စစ္မွာ ထူးတဲ့ သူနဲ႕ ရူးတဲ့သူက နုိင္တယ္တဲ့ … ။ ။
ငါက ထူးတဲ့သူေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး …………
ဒါေပမဲ့ …..ငါ ဘာလုိ႕ ရူံးနိမ့္ခဲ့တယ္ဆုိတာ နင္သိခဲ့ရင္ …….
.
.
.
ပ်က္လုံး( လင္းရိပ္ထင္ )
No comments:
Post a Comment
ခံစားခ်က္တုိ့ ေဝမွ်ရင္